Sommige
kinderen hebben het vermogen om zich in een vak enorm te
onderscheiden, terwijl ze bij andere vakken goede, maar gemiddelde
leerlingen zijn.
Rapportvergadering
Iedere
docent heeft zijn eigen beeld bij elke leerling, gebaseerd op zijn of
haar ervaringen met diegene. Tijdens rapportvergaderingen worden deze
naast elkaar gelegd en bij de meeste kinderen komen de beelden van de
docenten redelijk overeen. Er zijn leerlingen die zwak zijn in talen
en juist sterker in exacte vakken, of in creatieve doe-vakken. De
talendocenten zien dan ongeveer hetzelfde gedrag en resultaten bij
hun lessen en de wis- en scheikundeleraren zien beide weer iets
anders. Of de teken- en textieldocent hebben eenzelfde soort
ervaring. Of de l.o. meester en de docent dans.
Zo ontstaat dan een
compleet beeld waarin iedereen zich kan vinden. De mentor wordt
voorzien van aanvullende informatie, er worden tips en adviezen
gegeven en dan wordt er over gegaan naar de volgende leerling.
Uitzonderingen
Bij
de leerlingen die in de categorie vallen waarmee ik begon is dat
echter anders. Ik heb dit in mijn carrière een aantal keren
meegemaakt, maar eenmaal was dat zo sterk dat ik er enorm door werd
verbaasd.
Ik ben zoals jullie weten een juf die Engels geeft.
Soms zijn er leerlingen die daar echt iets mee hebben. Een enkeling
komt daarmee naar mij toe, en vertelt wat hij of zij al kan of doet
met de taal. Er zijn er ook die niets zeggen, maar waarvan ik kan
zien dat ze echt mee doen, er plezier aan beleven en waarbij
duidelijk is dat het ze makkelijk af gaat.
Toppertje
Zo
kwam ik een meisje tegen dat in de zevende klas al boeken in het
Engels las die andere kinderen in de negende klas pas lezen (en dan
nog met moeite). Als ze iets moest vragen deed ze dat vlotjes in het
Engels, zonder er over na te denken. Haar cijfers zaten altijd aan de
top van de klas, maar het hoogtepunt kwam toen ze voor een vrije
opdracht zes lessen lang haar eigen ding mocht doen en met een
uitgebreid kort verhaal kwam.
Zelden
was ik zo onder de indruk. Een prachtig verhaal, met flashbacks naar
vroeger, vooruitblikken naar de toekomst, een filosofisch werk over
wat nu realiteit is en wat niet. En nagenoeg foutloos. Als een
negende klas leerling dit had ingeleverd was het een goede opdracht
geweest, maar dit was een zevendeklasser! Ik was zo trots dat ik het
werk kopieerde, aan haar mentor liet zien en mee naar huis nam. Dit
wilde ik bewaren.
Verrassing
Toen
er een advies moest worden gegeven was voor mij duidelijk dat zij
door moest gaan naar de klas met het hoogste niveau. Echter bleek
tijdens de rapportvergadering dat ik de enige was met dit beeld.
Kijkend naar haar cijfers en luisterend naar mijn collega's was ik
het met hen eens dat gebaseerd op haar resultaten en niveau ze naar
een andere klas zou moeten doorstromen dan ik eerst dacht. Ik ben
daarvoor en daarna niet weer een leerling tegen gekomen die bij een
vak zo enorm met kop en schouders boven de rest uitstak, en bij
andere een goede gemiddelde leerling was.
Ik
weet dat er plannen zijn om leerlingen die op een bepaald niveau
eindexamen doen toe te laten staan een of twee vakken op een hoger
niveau af te sluiten. Je zou dan bijvoorbeeld een havodiploma kunnen
halen, met de aantekening dat Engels op vwo niveau is behaald. Ik
wist aanvankelijk niet wat ik hiervan moest denken, en als docent kan
ik hier praktische bezwaren bij bedenken (hoe vul je dit praktisch
gezien in?), maar als ik kijk naar die ene leerling kijk van toen,
kan ik me er veel bij voorstellen. Sommige leerlingen blinken nu
eenmaal op een specifiek gebied uit, en misschien is dit een kans om
hen op dat gebied tegemoet te komen. Ik gun het mijn leerling van
toen in elk geval van harte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten