Volgens
mij heb ik hier weleens verteld dat ik met mijn klassen zeer
regelmatig films kijk. Niet ter vervanging van echte verhalen en
gesprekken, want ik geloof in ademend en echt, maar ter aanvulling.
Films kijken helpt bij het ontwikkelen van Engels taalgevoel, het is
een stukje onderdompeling en bovendien kunnen films een goed
aanknopingspunt voor gesprekken zijn.
Eigen
smaak
Net
als bij de muzieklessen speelt mijn eigen smaak een rol. Ik kijk
natuurlijk naar wat past bij welk niveau en bij welke klas (de ene
film kan wel bij een bepaalde klas, en toch ongeschikt zijn voor een
andere, zelfs al hebben ze beide hetzelfde niveau. Kwestie van de
energie van de kinderen en persoonlijke interesses), maar alle films
die ik kies vind ik zelf mooi. Zo houd ik erg van de films van Tim
Burton en dus kies ik vaak voor een film als 'Nightmare Before
Christmas' of 'Corpse Bride'. Of voor een animatiefilm in diezelfde
traditie, zoals 'Coraline' of '9'. Die laatste is een mooie film om
nader te beschouwen. Want wat maakt mensen menselijk? Hoe zou de
wereld eruit zien als apparaten inderdaad de macht zouden krijgen? En
zijn we misschien al een beetje op die weg, of is dat doemdenkerij?
Verslag
Omdat
het kijken naar films echt een middel is en geen doel op zich, moeten
leerlingen van elke film een kijk-en-luisterverslag maken. Een
samenvatting, omschrijven van de belangrijkste kwestie, beschrijven
van de hoofdfiguren -uiterlijk en innerlijk- en de leerling wordt
gevraagd wat ze van het gedrag van die hoofdfiguren vinden. En hoe ze
zich in dezelfde situatie zouden gedragen. De zevendeklassers mogen
dit nog deels in het Nederlands doen en de andere helft in het
Engels, achtsteklassers moeten dit verslag in het Engels doen.
Een
andere film, een van mijn all time favourites zelfs (ik heb er twee)
die ik graag kijk (maar pas vanaf einde klas acht, begin klas negen)
is 'Shawshank Redemption', een gevangenisfilm met de prachtige
tagline 'Fear can hold you prisoner, Hope can set you free'.Hoe mooi
is het om een film met zo'n boodschap te kunnen delen met een klas?
Enige nadeel is dat ik van deze film nog nooit een exemplaar heb
gevonden met Engelse ondertitels, en dus kijken we deze zonder
ondertiteling. Mijn ervaring is dat leerlingen dat moeilijker vind
dan met ondersteuning in de vorm van ondertitels, zelfs al is dat in
dezelfde taal als het luisterdeel. De film is echter zo mooi, dat ik
'm er in hou, ondertitels of niet.
Mijn
andere favoriete film is 'Juno'. Een geweldige feel good film over
een tienermeisje dat ongepland zwanger raakt en haar kindje wil laten
adopteren. Eigenlijk is het gewoon een liefdesverhaal, maar dan een
heel ongebruikelijke. 'Juno' laat ik pas zien midden 9e klas. Ze
krijgen bij biologie dan ook de onderdelen 'voortplanting' met een
stukje seksuele voorlichting, en dit sluit daar goed op aan.
Ontroerend mooi, en dat vinden de leerlingen meestal ook.
De
plank misgeslagen
Bijna
alle films die ik laat zien ken ik goed. Afgelopen jaar wilde ik
weleens wat anders en heb ik een paar films gekozen die ik zelf nog
niet eerder gezien had. Eentje daarvan ('the Haunted Mansion') bleek
een regelrechte flop, wat een waardeloze film was dat zeg! Enige
pluspunt was dat het een redelijke korte film was. Gelukkig. Nooit
meer. Next!
De
andere films waren ontdekkingen. 'The Curious Case of Benjamin
Button', een mooi en lang liefdesverhaal waar een stoere negende klas
heel stil van werd. En waarbij deze juf bij het einde een paar
traantjes wegpinkte. 'Nicholas Nickleby', de filmische bewerking van
het boek van Charles Dickens, de perfecte film voor een lieve,
romantisch ingestelde zevende klas met een sterk gevoel voor
rechtvaardigheid. Zelden heb ik een klas zo zien meeleven met een
verhaal. En ikzelf ook trouwens. Wat een meesterlijke verhalen
schreef die Dickens toch. Dat was de klas helemaal met mij eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten