Open dag

De kerstvakantie is allang voorbij, het schoolleven is weer volop bezig en voorzichtig ruik je iets in de lucht. Het begin van de lente? Neen. De open dag.

Het is weer zo ver.

Zo rond februari organiseren middelbare scholen hun open dagen. Ik heb er inmiddels heel wat meegemaakt op verschillende scholen. Er zijn scholen die hun open dag spreiden over twee dagen of dagdelen, er zijn er die het 's avonds doen (ben ik geen fan van. Ik ben overdag op mijn best) en er zijn er die hun open dag op een zaterdag houden. Mijn huidige school valt in die categorie.

Een open dag is een aparte dag. Je wilt leerlingen een zo eerlijk mogelijk beeld geven van hoe de school is, maar wilt je tegelijkertijd ook van je beste kant laten zien. Die twee kunnen soms een beetje botsen.

Kennismaking

Wat je vooral doet op zo'n dag is praten. Heel, heel veel praten. Ouders (soms ook de kinderen, maar meestal de ouders) willen van alles weten. Ze bekijken meestal (maar niet altijd) de boeken en andere materialen die je zorgvuldig hebt klaar gelegd de dag van tevoren en grijpen je dan bij de lurven. Hoe er les gegeven wordt, hoe er om wordt gegaan met leerlingen met dyslexie, of ze ook naar Engeland gaan op uitwisseling, wat er mogelijk is voor leerlingen die geen of weinig of juist al veel en op hoog niveau Engels hebben gehad. Iedere ouder heeft zijn eigen interesses, en wat je te vertellen hebt valt niet altijd goed. Wat de een fijn vind om te weten daar zet de ander grote vraagtekens bij. Van ouder zus krijg je complimenten over de leesboekjes, ouder zo geeft te kennen dat die boekjes niets voorstellen. Als docent ben je dus de hele dag een beetje hetzelfde aan het vertellen, maar telkens een beetje anders. Als een soort kameleon probeer je bij elke ouder van kleur te veranderen en tegemoet te komen aan wat voor hen van belang is. Daarbij doe ik het volgens mij redelijk goed, maar er zijn altijd mensen waarbij je het niet goed kunt doen. Ook prima, want die komen er dan vooral achter dat een school niet bij hun of hun kind past.

Het belang van een eerste indruk


Het paradoxale van al dit gepraat (en geloof me, na zo'n dag ben je echt gesloopt) is dat blijkt dat alle informatie ten spijt, mensen hun keuze vooral baseren op de sfeer die er op een school hangt. Hoe prettig voelt het om in deze gangen rond te lopen, wat vinden kind en ouder van hoe mensen hier met elkaar omgaan, hoe ziet het er uit?

Uiterlijk

Hieraan word in de dagen voor een open dag veel gedaan. Er komt een glazenwasser langs, het plafond eens goed schoongemaakt, er komen schilders langs om de boel bij te werken, docenten gaan met een sopje alle getekende piemels op tafels te lijf. Er zijn leerlingen die hier schande van spreken. Hypocriet hoor, om voor de open dag ineens zo rigoureus schoon te maken. Een collega vroeg hen hoe zij het deden als er voor het eerst iemand bij hen thuis kwam. Ruimden zij dan niet ook even hun kamer op, voor het bezoek kwam? Hmm, ja, dat toch wel. Nou, dat is dus wat wij op dat moment deden op school.

De kamers zijn inmiddels schoon. Nu nog wachten op het bezoek.