Kerstvakantieberichten III

Mijn huidige school doet niet aan kerstpakketten. Geen doos met ingeblikte vis, servetten, wokpannen of soep in een pakje. Om dit gemis op te vullen ben ik begonnen met elk jaar een mooie doos te bewaren en voor een euro of twintig leuke, lieve en lekkere dingen te kopen. Daarmee vul ik de doos, deze zet ik voor mezelf onder de kerstboom et presto: een perfect kerstpakket! Enige nadeel is dat de inhoud nooit een grote verrassing is, maar je moet nu eenmaal goed voor jezelf zorgen en dat probeer ik altijd te doen.

Maar het is niet dat we helemaal niets krijgen. Na de fijne en leuke kerstviering die we als personeel hebben (na de kerstviering met de leerlingen) krijgen we altijd een biologische amandelstaaf. Smakelijke traditie.

Een aantal jaar geleden, tijdens mijn eerste jaar op deze school, kregen we ook allemaal een raamposter met een gedicht waarmee een van onze leerlingen een poëziewedstrijd won. Het thema was 'kracht' en haar gedicht, dat getuigt van hoopvolle kracht heeft jarenlang het raam in onze slaapkamer gesierd. Ik vond het bij het jaargetijde passen en deel dit prachtige gedicht graag hier met jullie. Gelukkig nieuwjaar allemaal.

Een tuin in de woestijn

Ik bouw een tuin in de woestijn

Grote bomen, fris en groen

De mensen zeggen: 'Hou toch op'

Maar nee …

Ik bouw een tuin in de woestijn.

Ik zie het voor me:

Lange rijen, geurende bloemen,

Kleine beekjes, met glanzende vissen

De mensen zeggen: 'Jij bent gek'

Maar ik…

Ik bouw een tuin in de woestijn

De mensen mogen zeggen wat ze willen

Maar ik bouw een tuin in de woestijn

Ik maak velden, vol met groente

Ik maak tuinen, vol met fruit

Ik ruik de geuren van de kruiden

Ik heb een tuin in de woestijn

(gedicht door Mare Valk)