Onderwijsgezinnen

Toen ik op de middelbare school zat waren er veel leraren die iets met elkaar hadden. Niet stiekem, hoor, alles in het nette. Althans, daar ga ik vanuit. Als bleue leerling zal ik vast niet alles in de gaten hebben gehad. Maar er zijn in elk geval een groot aantal relaties op de werkvloer ontstaan. Zo was de afdelingsleider en leraar geschiedenis getrouwd met een docente Frans, een docent Duits getrouwd met de gymlerares en was de decaan en juf textiele werkvormen getrouwd met een leraar L.O/ Nederlands. Wat er verder nog onderling gebeurt is daar hou ik me even afzijdig van, maar dit is wat ik weet.

De tweede generatie
Ik heb in de loop van de tijd een raar fenomeen ontdekt, namelijk dat het (volgens mij, he? Maar ik ben gewoon een tweedegraadsje, dus niets is hier wetenschappelijk onderbouwd, dat snap je) in verhouding vaker gebeurd dat een kind van een leraar zelf ook docent wordt of er mee trouwt. Of beide. Dit bijzondere feit (waarbij nogmaals: feit mag tussen aanhalingstekens worden gelezen) ontdekte ik enkele jaren geleden toen ik erachter kwam dat de kinderen van de decaan en gym/Nederlandse leraar respectievelijk docente L.O. en docent Nederlands waren geworden. Die laatste was ik bij de lerarenopleiding waar ik Engels en hij Nederlands studeerde nog weleens tegen het lijf gelopen. Van horen zeggen begreep ik dat hij ook met iemand uit het onderwijs terecht is gekomen. Hun kinderen zijn inmiddels bijna in de tienerleeftijd. Zal mij benieuwen wat zij voor carriere gaan kiezen. Dit is niet het enige geval dat ik tegenkwam, in mijn werk zie ik veel vaker collega's wiens ouder(s) in het onderwijs zitten of zaten.

Voortzetten van een traditie
Zelf doe ik er ook een beetje aan mee. Mijn moeder was naailerares. Ik ben docent Engels, getrouwd met iemand die nu weliswaar niet onaardig aan de weg timmert als beeldend kunstenaar, maar die van origine docent drama is. Zijn moeder was lerares Engels en NT2, zijn vader leraar wiskunde, aardrijkskunde en biologie. Hun andere zoon, mijn zwager, studeerde Hbo-J (Jeugd en welzijnswerk) en leerde daar zijn vrouw kennen. Zij werkt in het onderwijs, maar dan in de zorg en ondersteuning. Ook wij zijn dus een onderwijsgezin.

Of onze kinderen de traditie ook gaan voortzetten? In alle eerlijkheid zou het mij niet verbazen. De oudste wil schrijfster of actrice worden, de middelste kunstenaar of uitvinder en de jongste 'dansarina'. Maar ik zie ook kwaliteiten in hen die niet zouden misstaan bij een kunstzinnig en creatief docent. Een docent drama? Of Nederlands? Beeldende vorming? Of dans? Zou zo maar kunnen. Voor mij is het onderwijs in elk geval een prachtvak, waar ik nog steeds enthousiast over kan worden. Wie weet wordt er ooit nog een 'onderwijsgen' ontdekt. Dat zou het ontstaan van onderwijsgezinnen kunnen verklaren. Maar als zo'n gen echt ontdekt wordt, is een ding zeker: ik heb 'm.