Zoals ik
vorige keer schreef probeer ik in mijn lessen het ritme van de natuur
te volgen. In de herfst reciteer ik met mijn klassen gedichten die de
herfst beschrijven. Zelf leerde ik ooit op de basisschool van een
lieve juf een Engels liedje over de herfst die zo heerlijk
melancholisch klonk dat ik het me altijd ben blijven herinneren.
Eenmaal zelf juf op de middelbare school bedacht ik dat dit een mooi
gedichtje zou zijn om op te zeggen met een zevende klas.(Vrijescholen
tellen anders. Groep een en twee van de basisschool zijn de
kleutergroepen, groep drie tot en met acht is klas een tot en met
zes, en waar regulier onderwijs begint met de brugklas, of eerste
klas, tellen wij door, vandaar zevende klas. Uiteindelijk behalen
onze leerlingen in de twaalfde klas hun Havo of Vwo diploma). Blij
verrast was ik toen bleek dat mijn lang gekoesterde liedje een bekend
vrijeschoollied is, waarvan een uitgebreidere versie is gemaakt.
Autumn comes, the summer is past, through the field the farmer goes,
seeds of ripened corn he sows, ik heb het inmiddels zo vaak gedaan
met klassen dat ik het kan dromen. En het blijft mooi! Blij word ik
ervan om dit te doen.
Romantiek
Zo rond
begin februari begin ik met gedichten waarin de natuur weer opbloeit,
zodat de leerlingen deze uit hun hoofd kennen op het moment dat de
lente echt losbarst. Al eerder; midden, eind januari begin ik met
mijn achtste klassen het bekende Shakespeare sonnet 'Shall I compare
thee to a summer's day?'. Is het Valentijn, dan zijn er handenvol
dertien-veertienjarigen die dit liefdesvers uit hun hoofd kennen.
Komt vast weleens van pas, toch? Ze mogen dan ook zelf een sonnet
schrijven, waarin ze een geliefde (of een platonische vriend of
vriendin, of een huisdier, wat ze zelf maar willen) vergelijken met
zaken die zij mooi of interessant vinden. In English of course, maar
dat lijkt me duidelijk. Een van die Valentijnsgedichten die mij
altijd is bij gebleven is die van de jongen die zijn vriendinnetje
vergeleek met een pizza. Want er was in zijn wereld weinig zo leuk
als een verse pizza. Romantiek moet ook nog ontwikkeld worden in een
achtste klas, geloof ik.
Naar binnen
of naar buiten gericht
Terug naar
het ritme van de natuur. Ik begin pas met spreekbeurten en projecten
waarbij leerlingen uit hun eigen kennis en interesses mogen putten op
het moment dat de zon weer meer aanwezig is. We zijn dan verderop in
het schooljaar en dus hebben ze meer Engels gehad, maar het past ook
bij de beweging van de natuur, die ook steeds meer naar buiten
gericht is. Rond herfst, richting kerst is er een tegengestelde
beweging. De blaadjes zijn bijna allemaal gevallen, de natuur wordt
steeds stiller en roerlozer en tijdens de adventperiode (de vier
weken voor kerst) worden mijn lessen ook steeds ingetogener.
Langzaam
verminder ik de nieuwe leerstof en wordt er veel meer herhaald. Ik
doe meer met gedichten en kijk-en luisterfragmenten waarbij de
leerling gaat nadenken. Zo keren we in de lessen Engels dus steeds
meer naar binnen. Het luisteren naar een verhaal; met gordijnen
dicht, lichten uit en adventkaarsen aan past hier prima bij. Hoe dat
afgelopen advent verliep, lees je volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten