De laatste weken van het schooljaar zijn een beetje rommelig.
Op de basisschool krijgen de leerlingen tot de allerlaatste schooldag les. Een behoorlijke prestatie wat mij betreft, want iedere ouder is bekend met het ziektebeeld 'kinderen in de laatste weken voor de vakantie'. Meestal uit deze ziekte zich in chagrijnige kinderen, die niets kunnen hebben, uit het niets dramatische uitbarstingen hebben en er in het algemeen doorheen zitten. Kapot en moe zijn ze, of de zomervakantie nu vroeg, midden of laat valt en waar de kinderen moe zijn worden hun ouders en leraren dat zo langzamerhand ook. Het is dan ook niet ongewoon om in deze tijden ouders op het schoolplein tegen elkaar te horen verzuchten dat iedereen zo ontzettend toe is aan vakantie.
Dat is op de middelbare school niet anders, maar gelukkig hebben wij geen lessen precies tot aan de zomervakantie. Dat zou eenvoudigweg ook niet kunnen, want er moet immers vergaderd worden, inhaaltaken gedaan, lokalen schoon en leeg gemaakt worden. Dat gebeurd in de laatste twee weken voor we echt met vakantie kunnen. Zo was er bij ons (regio Noord heeft dit jaar weer als laatste zomervakantie) vorige week maandag de laatste lesdag, dinsdag het Sint Jansfeest, woensdag en donderdag rapportvergaderingen en op vrijdag gesprekken tussen mentoren en ouders naar aanleiding van die vergaderingen. Tussendoor ben ik drie dagen bezig geweest met het opruimen van de kast in mijn lokaal en alvast een globale planning van wat ik volgend jaar wil doen met mijn klassen. Deze week staat verder opruimen en leegmaken van het Engelse lokaal op het programma, ga ik nog een hele dag aan de slag met het voorbereiden van de lessen de eerste drie weken van het aanstaande schooljaar en het klaarleggen van materiaal dat ik dan nodig heb, is er een sectiedag moderne vreemde talen en een uitgebreid afscheid (met fijne lunch) van de collega's voor mijn zomervakantie daar is. Ik vind het wel lekker, twee lesvrije werkweken, hoewel ik uiteraard altijd minder kan doen dan ik van te voren in mijn hoofd heb. Ach ja.
De laatste weken waarin er nog wel echt les gegeven worden zijn zoals gezegd,altijd een beetje rommelig. Er moeten nog snel toetsen worden ingehaald, achterstallig werk nagekeken, losse eindjes worden afgewerkt. Dit jaar was het voor mij anders dan anders vanwege mijn reïntegreren. Normaal heb ik alle toetsen al op tijd afgerond en kan ik de laatste anderhalve week besteden aan wat extra dingen; film kijken, een makkelijk leestoetsje, wat voorlezen. Dit jaar had ik, doordat ik pas laat (bij één klas zelfs pas drie weken voor de lessen stopten) begonnen was, echter tot bijna op het laatst nog serieuze zaken te doen. Gelukkig geen grote toetsen (met dito nakijkwerk), maar veel presentaties, gedichten en kijk-en luisterverslagen.
Zo eindigde mijn lesgevende schooljaar dit jaar met lessen vol muziekpresentaties (van Stevie Wonder en the Beatles tot aan Beyoncé en rappers wiens naam ik niet kan uitspreken) van achtste klassers en show and tell spreekbeurtjes van zevende klassers. Zo'n show and tell is precies wat de naam al aangeeft: een leerling neemt iets mee van thuis en vertelt er iets over. Ik heb genoten van het meisje dat vertelde over haar rat, het meisje dat een antieke toneelkijker meenam en vertelde over haar verzameling 'quirky' voorwerpen en de 'tech savvy' jongen die in 5 minuten wist uit te leggen waarom een bepaalde telefoon zo superieur was boven alle andere. Leuke lessen zijn dat.
Hoe anders ook, ik sloot al mijn lessen, met al mijn klassen af op een inmiddels klassieke manier: met een Engelse high tea. Ik zorg altijd voor de (ijs)thee, het lokaal en de informatie over wat er zoal hoort bij een afternoon tea, en ik regel de distributie van de meegenomen etenswaren, de leerlingen nemen ieder wat lekkers mee. Ik laat mijn lunch op zo'n dag thuis, want ik snoep elke les ook een klein beetje mee (de juf wil ook best wat, namelijk).
 |
(Bron: Pixabay)
Soms ziet het er echt zo mooi uit. Ik krijg er nu alweer trek van als ik eraan terug denk! |
Die high tea's verschillen enorm van elkaar. Sommige klassen maken zich er makkelijk van af, met een paar zakken chips (de vraag hartige hapjes mee te nemen kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd) en een kant en klare cake en koekjes, terwijl andere klassen echt aan het bakken slaan. Zo kreeg ik dit jaar een lavendelscone van een leerling: scrumptious! En andere leerlingen hadden Harry Potter cakejes gemaakt, hoe cool is dat?! Bij de ene klas gaat het er gezellig en ontspannen aan toe, kan ik ondertussen nog iets voorlezen ter verhoging van de feestvreugde, bij de ander voelt het als een veldslag om het lokaal schoon en netjes weer achter te kunnen laten. Het zij zo.
Met de high tea's en vergaderingen achter de rug, en een heel overzichtelijk aantal klusjes voor de komende week in het vooruitzicht voel ik de zomer lonken. In de vakantie doe ik het op dit blog ook een tikje rustiger aan; geen herhalingen op donderdag, en op maandag zes weken lang een wat korter lekker lui zomervakantiebericht. Heb ik wel verdiend, even wat rustiger aan doen.
Zodat ik op 3 september niet alleen op dit blog maar ook op school er weer uitgerust tegen aan kan. En weet je? Stiekem heb ik ook daar nu al een beetje zin in!
Fijne vakantie, allemaal.
